ciosać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, ciosaćam || cioszę || cieszę, ciosaća || ciosze || ciesze, ciosaćają || cioszą || cieszą, ciosaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} obrabiać powierzchnię drewna, kamienia uderzeniami narzędzi ciesielskich (np.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciosać — ndk I, ciosaćam, ciosaćasz, ciosaćają, ciosaćaj, ciosaćał, ciosaćany, rzad. IX, cioszę a. cieszę, cioszesz a. cieszesz, ciosz a. ciesz «obrabiać drewno lub kamień różnego rodzaju narzędziami ciesielskimi lub kamieniarskimi» Ciosać maszty okrętowe … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
kołek — 1. pot. Ktoś sam, samotny jak kołek (w płocie) «ktoś bardzo samotny»: Wolałabym być głodna, brudna i zmarznięta, ale z mamą, z kimś, kto... kto mnie kocha. Tam jestem sama, jak kołek w płocie... B. Ostrowicka, Kraina. 2. pot. Zawiesić coś na… … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
grubo — ciosany zob. ciosać 2. Mieć grubo wypchany portfel zob. wypchać … Słownik frazeologiczny
gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… … Słownik frazeologiczny
ciosanie — n I rzecz. od ciosać … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
kołek — m III, D. kołekłka, N. kołekłkiem; lm M. kołekłki 1. «podłużny kawałek ociosanego drewna; cienki pręt, gładki sworzeń drewniany lub metalowy, stanowiący czasem element konstrukcyjny jakiegoś mechanizmu» Kołki do namiotu. Kołki w płocie. Drzwi… … Słownik języka polskiego